قرارداد به عنوان یک ابزار حقوقی، به منظور بستن قراردادهایی که در آن دو یا چند طرف به شرایطی توافق کرده اند، استفاده می شود. این قراردادها می توانند برای انواع مختلفی از تراکنش ها، از جمله خرید و فروش، رهن و اجاره، امضای قراردادهای کاری و غیره، استفاده شوند. در زیر به برخی از انواع قراردادها اشاره می کنیم:

خرید و فروش: این نوع معمولاً برای خرید و فروش کالاها یا خدمات استفاده می شود. شرایطی مانند قیمت، محصول، تاریخ تحویل، شرایط پرداخت و ضمانت های مربوط به کیفیت محصول، مشخص می شود.

رهن و اجاره: این نوع مربوط به اجاره ملک یا اموال است. شرایطی مانند مدت زمان اجاره، مبلغ اجاره، شرایط پرداخت، شرایط نگهداری و تعمیرات، حقوق و تعهدات دیگر مربوط به مالکیت، مشخص می شود.

شراکت: این نوع برای همکاری در تجارت یا پروژه های تجاری مورد استفاده قرار می گیرد. شرایطی مانند سهم هر شریک، تعهدات هر شریک، شرایط تصمیم گیری، شرایط خاتمه  و مسائل مربوط به قانون مالیاتی و حقوقی مشخص می شود.

کاری: این نوع برای استخدام کارمندان استفاده می شود. شرایطی مانند مدت زمان، حقوق و مزایا، شرایط استفاده از قراردادکاری همچنین می توان برای تعیین شرایط و تعهدات کارفرما و کارگر برای اجرای پروژه های خاص استفاده کرد.

حمل و نقل: این نوع برای انتقال کالا یا اشخاص از یک مکان به مکان دیگر به کار می رود.شرایطی مانند نوع حمل و نقل، مسئولیت ها، بیمه و شرایط پرداخت مشخص می شود.

تولید: این نوع ابزار حقوقی برای تولید محصولات یا خدمات به کار می رود. شرایطی مانند محصولات یا خدمات قابل تولید، مدت زمان تولید، هزینه ها، تحویل محصولات، قوانین مربوط به کیفیت و تعهدات دیگر مربوط به اجرای قرارداد مشخص می شود.

اجرایی: این نوع ابزار حقوقی برای اجرای پروژه های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرد. شرایطی مانند مراحل پروژه، هزینه ها، زمانبندی، تعهدات و مسئولیت های هر طرف، حقوق مالکیت فکری، ضمانت ها، تعهدات اعتباری و مشخصات فنی محصول مورد ساخت، مشخص می شود.

حق تکثیر: این نوع برای مالکان حق تکثیر و فروش کالاهای فکری مانند برنامه های کامپیوتری، طرح ها و کتاب های الکترونیکی استفاده می شود. شرایطی مانند شرایط استفاده، مدت زمان، حقوق مالکیت فکری، شرایط پرداخت و تعهدات دیگر مشخص می شود.